We hebben mozaïekjes in de badkamer.
Jawel, na vijf afspraken met het busje vol met Polen (en Turken) is het eindelijk gelukt! Ze kwamen eerst, ondanks herhaaldelijk afspreken, gewoon niet opdagen. Gisteren gingen we ons niet laten strikken, dus hadden we maar even gebeld toen ze weer niet tevoorschijn kwamen. Maar "auto kapot, niet komen vandaag, morgen komen".
En nu, vandaag, om half zes 's avonds weliswaar maar toch vandaag nog, stonden ze hier met man en macht! Om 60 centimeter mozaïekjes op te hangen. 60 centimeter! Met drie man en nog één kneusje dat mee was om op het busje te passen (waarschijnlijk om te voorkomen dat het opnieuw kapot ging).
De drie mannen moesten dus binnen in het appartement. En dan vraag ik me af of ze werkelijk opzettelijk eerst ergens in een ruwbouw de châpe gaan gieten en daarna in een afgewerkt appartement waar mensen wonen eventjes mozaïekjes gaan hangen. Zonder ook maar op het idee te komen hun schoenen ergens af te vegen. Gevolg 1: de trap en de gang extreem smerig.
De mozaïekjes moesten dus boven de lavabo komen. Het is te zeggen: tussen de lavabo en de spiegel. Makkelijk klusje zou je denken? Mis!
Het grijze voegselprutje is namelijk levend. Ja echt, levend. Dat kruipt zichzelf een weg waar het niet gaan moet.
Gevolg 2: Bad gedoopt met voegselprutje, kast besmeurd met voegselprutje, badkamerdeur bekogeld met voegselprutje, tegels boven het bad vol voegselprutje,...
De mannen hadden ook geprobeerd om het voegselprutje te temmen door er hier en daar wat water over te doen en wat in het rond te wrijven, maar het kon niet baten.
Gevolg 3: De badkamer extreem smerig.
De mozaïekjes hangen wel op hun plaats. Het ziet er zelfs goed uit. Maar de drie musketiers (de vierde zat nog in het busje) zijn drie kwartier binnen geweest en ik heb daarna een uur mogen kuisen. Voor 60 centimeter mozaïekjes. En na vijf keren proberen. Asteblieft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten