"Leven is dat wat je overkomt, terwijl je druk bent met andere plannen" (John Lennon)

Volg de belevenissen, gekke ideeën en knutsels van een eenvoudig meisje met een alledaags leventje. Nu ook mét baby.

woensdag 17 augustus 2011

Pukkelpop alarm

Ik fiets vanmorgen, zoals iedere dag, niets vermoedend naar het station. Ik parkeer m'n fiets tussen de 1000 andere fietsen en zie nog net een meisje met een gigantische rugzak en een grote bidon water uit de auto van haar mama stappen. Terwijl ik mezelf nog afvraag of ze tegenwoordig ook al water moeten meenemen op scoutskamp, zie ik een groepje van een stuk of vijf slungels toekomen... met reuzenrugzakken én flessen water. Stilaan begint er iets te dagen... Wanneer ik tenslotte het station binnen ga en het perron van de trein naar Hasselt bekijk (ja, inderdaad, de trein die ik moet hebben want heb uitzonderlijk een afspraak in Leuven), wordt het duidelijk: het is Pukkelpop en ze zijn er dit jaar bijzonder vroeg in de ochtend bij.

Wanneer de trein het station komt binnen gereden moeten slechts een minuscuul aantal mensen in Gent afstappen. De rest blijft op elkaar geplakt met hun ronde tenten netjes in de inkom van de trein staan. Ik kan toch een plaatsje bemachtigen en begin voorzichtig rond te kijken. Ze zijn echt met massas! Naast mij zitten twee meisjes van 15 of hoogstens 16 jaar. Ze beginnen luidkeels te verkondigen "dat er op de site van de nmbs aangekondigd staat dat de mensen die naar Pukkelpop moeten, beter na de spits vertrekken. Maar ja zeg, dat al die werkmensen een keer na 9 uur vertrekken hé, anders hebben wij geen plaats op de camping!".

... Er zijn natuurlijk betere dingen om te zeggen als je even de trein van de werkmensen claimt met bidons water, reuzenrugzakken en ronde tenten. De boze blikken van de andere passagiers spreken boekdelen.
Daarna beginnen ze een soort muziek te luisteren waarvoor de drummer zeker een halve pallet Red Bull heeft moeten drinken. Jammergenoeg hebben ze slechte oortjes waardoor de helft van de trein kan meeluisteren. Weer boze blikken en gefrustreerd gezucht...
Ze tetteren door hun muziek heen over hun liefjes. Het meisje met de gouden nagels heeft er recent één van 20 jaar aan de haak geslagen, maar durft het niet zeggen thuis. Het meisje met de rode nagels zegt daarop dat alles echt wel beter is dan jongens van hun eigen leeftijd. Want die van 20 zijn tenminste volwassen!
(Oh boy!)

Wanneer de conducteur langskomt, moet hij 4 keer naar hun vervoerbewijzen vragen. Ik vraag me ondertussen stilzwijgend af wat je kunt denken als er op de trein een man naast je komt staan met een raar hoedje op z'n hoofd en een enorme nietjesmachine in z'n handen? Hoe kun je dan in hemelsnaam blijven "wablieft" zeggen en de bedoeling niet snappen?
Hun buurman doet echter nog beter! Hij laat eerst zijn vriendinnetje haar ticket tonen en zegt dan opgewekt tegen de conducteur: "het mijne is juist hetzelfde maar ik heb het niet bij". En de conducteur??? Die morrelt een heel klein beetje en loopt gewoon door!

Als de trein uiteindelijk in Leuven aankomt, stapt de helft van de Pukkelpoppers af en de andere helft blijft verbouwereerd zitten, twijfelend of ze nu in Leuven of in Hasselt moeten overstappen. De paniek dat ze er misschien niet zullen geraken, staat in hun ogen te lezen.
Ik doe de moeite niet om hen gerust te stellen en stap af. Ze hebben toch kleren, eten en drinken mee voor een week of vier. Die komen wel terecht.



Toevoeging (18/08): 
Na het onweer van daarnet krijgt de titel "Pukkelpop alarm" natuurlijk een heel andere betekenis. 
Sterkte voor de slachtoffers. 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten